Przedszkolaki, w wygodnym stroju, zapraszamy do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej nr 2 w Katowicach, ul. Łętowskiego 6a (Osiedle Odrodzenia).

Zapraszamy na najbliższe spotkanie w piątek, 22.01.2016r,; w godzinach: 16:00 – 17:00

W sprawach organizacyjnych prosimy o kontakt z prowadzącymi:

501 – 253 - 005  Małgorzata Wojtusiak                                                      

792 – 470 - 317 Anna Tompolska

Zapraszamy

UWAGA RODZICE !

Spotkania rodziców dzieci 5-cio i 6-cio letnich

z dyrekcją szkoły, przedszkoli i nauczycielami odbędą się   w auli Szkoły Podstawowej nr 27 ul. Łętowskiego 18 w Katowicach wg następującego harmonogramu:

Przedszkola nr 93 i nr 46  - wtorek 9.02.2016 r. o godz. 17 ⁰⁰

Przedszkola nr 4, nr 81, nr 78, nr 84  -  środa 10.02.2016 r. o godz. 17 ⁰⁰

Serdecznie zapraszamy !

Szanowni Państwo,

Jak często Wasze pociechy miewają bóle brzuszka? Temat alergii lub nietolerancji pokarmowej nie jest Wam obcy? Macie problem z przygotowywaniem zdrowych, pełnowartościowych i apetycznych posiłków w takich przypadkach? Zapraszamy do wypełnienia krótkiej, 7-pytaniowej ankiety, która pomoże w przygotowaniu gotowych diet i zaleceń dietetycznych, aby takie sytuacje były dla Was jak najmniej problematyczne. Ankieta dostępna jest pod adresem:

https://dieta-dla-dzieci.webankieta.pl/
Udział w badaniu jest dobrowolny, anonimowy i do niczego nie zobowiązuje.

Pozdrawiam,

Paulina Florczyk
Forum Media Polska sp. z o.o.
ul. Polska 13, 60-595 Poznań

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 mgr Agnieszka Krawczyk

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 mgr Agnieszka Krawczyk

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

 

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

 

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

 

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 

 

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

 

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

 

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 

 

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

 

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

 

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 

 

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

 

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

 

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 

 

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

 

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

 

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Dlaczego warto czytać dzieciom?

 

 

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

 

Psychologiczne aspekty czytania dzieciom

Możliwości wyboru literatury dla dzieci są dziś praktycznie nieograniczone. Niejednokrotnie gdy wchodzę do księgarni w poszukiwaniu nowych książek dla syna, ogarnia mnie euforia. Możemy wybierać książki pod względem treści, ilustracji, formatu. Coraz częściej wydawane są bajki terapeutyczne, które nie tylko mają zastosowanie w specyficznych sytuacjach w trakcie rozwoju dziecka, takich jak rozwód, hospitalizacja, lęki czy problemy w sferze emocjonalnej i społecznej, ale są też świetną formą profilaktyki wychowawczej. Mimo tego często zapominamy o tej prostej i zarazem cudownej formie spędzania czasu z dzieckiem.

Książka to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można ofiarować, a wspólne czytanie podwaja tę wartość. Czy pamiętasz chwile, kiedy czytałeś z mamą lub tatą książki? Czy nie jest to wspomnienie, które powoduje uśmiech na Twojej twarzy? Jak często zdarza Ci się czytać? Spróbuj odpowiedzieć sobie na te pytania. A jeżeli okaże się, że nie czytasz za często, mam nadzieję, że zrozumiesz - ta forma spędzania czasu z dzieckiem jest bardzo ważna.

 

Zalety czytania

Nie ma lepszej i zarazem prostszej metody zwiększania więzi między rodzicem a dzieckiem.

Czytając, możemy tulić dziecko, możemy podejmować ważne tematy - niejednokrotnie takie rozmowy mogą przerodzić się w poważne dyskusje. Możemy też odnosić się do konkretnych zdarzeń z przyszłości, posługując się przykładem konkretnego bohatera.

Czytanie jest niczym innym jak metodą wychowawczą - dzięki niemu dziecko nabiera przekonania, że jest kochane.

Oprócz tego wspólne czytanie ułatwia kształtowanie i rozwój sfery emocjonalnej i społecznej dzieci. Nie tylko rozwija wyobraźnię, stymuluje rozwój mózgu, przyczynia się do powstawania połączeń neuronowych, które wpływają na rozwój inteligencji dziecka, ale także kształtuje język, zasób słownictwa, a nawet otwartość na otoczenie i nowe doświadczenia.

Nauczyciele wychowania wczesnoszkolnego z łatwością potrafią wskazać, które dzieci czytały z rodzicami w domu. Takie maluchy lepiej radzą sobie nie tylko na płaszczyźnie językowej (rozbudowane słownictwo), ale i w samodzielnej nauce czytania. Warto też wspomnieć, że nawyk czytania w dużej mierze obniża prawdopodobieństwo uzależnienia od telewizji, Internetu oraz gier komputerowych.

Czy warto czytać dzieciom ? Warto, i róbmy to jak najczęściej.

Oto lista książek, które Państwu polecam:

·      Goscinny, Sempé, Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów ;

·      Rafał Witek, Bolek i Lolek. Szalony pościg ;

·      Pernille Sralfelt, Mała książka o śmierci, Mała książka o przemocy, Mała książka o strachach, Mała książka o włosach, Mała książka o kupie;

·      Edmund Niziurski, Niewiarygodne przygody Marka Piegusa;

·      Anita Gławińska, seria Kicia kocia;

·      Julian Tuwim, wiersze;

·      Maria Molicka, Bajki terapeutyczne;

·      Paweł Księżyk, Bajki zasypianki;

·      Astrid Lindgen, Bracia lwie serce;

·      Meyer, Lehmann, Schulze, seria Potworne Maluchy.

Agnieszka Krawczyk - rocznik 1984, urodzona w Katowicach. W 2009 roku ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (specjalizacja kliniczna dzieci i młodzieży). W 2010 roku uzyskała kwalifikacje pedagogiczne zgodnie z ustawą MENiS. W 2011 roku ukończyła Dolnośląskie Centrum Psychoterapii we Wrocławiu na kierunku terapia systemowa rodzin. W 2012 roku obroniła dyplom w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Katowicach na kierunku interwencje w zaburzeniach zachowania dzieci i młodzieży w świetle różnych koncepcji terapeutycznych. W latach 2013-2014 współpracowała z Telewizją TVN. W czerwcu 2015 roku ukończyła trzyletnie szkolenie z zakresu psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Obecnie psychoterapeuta w trakcie procesu certyfikacji.

Nauczyciel akademicki Łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej (wydział zamiejscowy w Wodzisławiu Śląskim). Od 2014 roku prowadzi Śląskie Centrum Terapii Rodzin w Katowicach. Specjalizuje się w psychoterapii rodzinnej oraz psychoterapii dzieci i młodzieży. Prywatnie pasjonatka sportu, mama 4-letniego Franka.

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

Dlaczego warto http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041czytać dzieciom?

 

 

Wyobraźmy sobie brzydki, deszczowy lub zimny dzień razem z dziećmi w domu. Bardzo często po paru godzinach rodzice zaczynają odczuwać niepokój – co dalej? Jak i czym zainteresować dziecko?

Obserwując otaczającą nas rzeczywistość, można odnieść wrażenie, że dzieje się źle.

Rodzice stają na głowie, by wspomóc rozwój dzieci, ale często robią to w sposób bardzo nieumiejętny. Niezliczone zajęcia dodatkowe, prestiżowe szkoły, specjalistyczne przedszkola, dalekie wyjazdy... Zatracamy się w pułapkach, które proponuje nam świat.

Pokolenie naszych rodziców nie miało dostępu do większości rzeczy, które teraz mamy my - rodzice.

Zawsze zastanawia mnie, czy wtedy było lepiej. Czy nasi rodzice nie byli poniekąd skazani na twórczą zabawę, która była jedyną formą spędzania czasu z dziećmi? Kiedyś książka, plastelina, kredki i przyroda były podstawą stymulowania rozwoju oraz wzmacniania więzi w relacji rodzic-dziecko.

Dzisiaj powoli zapominamy o tym, co ważne. Skupiamy się na formach stymulowania rozwoju dziecka w obrębie dostępnych środków proponowanych przez otoczenie. Zapominamy, jak ważne jest czytanie. Zapominamy, jak proste i cenne jest spędzanie czasu z dziećmi właśnie w ten sposób.

Prowadzone są liczne badania dotyczące czytania zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci, a także wspólnego czytania z dziećmi. Jesteśmy świadkami kampanii wspomagających i propagujących wartość czytania, jednak nadal nie przemawia to do społeczeństwa.

Podstawową sprawą, o której powinniśmy pamiętać, jest fakt, że nawyk czytania kształtuje się w dzieciństwie. "Nawyk" brzmi trochę negatywnie, może czasami kojarzyć się z pewnym obowiązkiem... ale nawyk czytania powinien być traktowany jako miłe doświadczenie dziecka z rodzicem. Tylko to pozwoli kontynuować czytanie w dorosłym życiu i spowoduje, że zarazimy miłością do książek kolejne pokolenie.

Wszyscy zapewne obserwujemy, że w dzisiejszych czasach ludzie przestają ze sobą rozmawiać... Każdy siedzi wpatrzony w telefon lub komputer. Zakochani nie wyglądają już jak zakochani - no, chyba że w swoim telefonie. Najbardziej przerażające jest jednak to, że zwykłe zakupy z dzieckiem nie mogą się wiązać z czymkolwiek pożytecznym, a dzieci w wózkach dostają do ręki telefon i oglądają bajkę.

A może by tak podczas zakupów porozmawiać o książce, którą niedawno przeczytaliśmy wspólnie? Może porozmawiać na temat owoców i warzyw, które wkładamy do koszyka? Pomysłów mam tysiące, rodzice jednak wolą mieć "święty spokój" - w końcu są zmęczeni.

Niejednokrotnie podczas rozmów z rodzicami słyszę, że nie potrafią oni spędzać czasu z dziećmi, że boją się tego, czasami też uciekają - bo mają własne problemy, smutki, frustracje. Myślą, że ich dzieci i tak mają lepiej niż oni, że mają wszystko... A "wszystko" często sprowadza się tylko do pieniędzy. Zapominają, jak to jest być dzieckiem i jak dziecko pojmować świat.

Warto wrócić do tego, co mieliśmy kiedyś. Przypomnieć sobie, jakie filmy oglądaliśmy w dzieciństwie i jakie książki czytaliśmy. Czy nasze dzieci znają Bolka i Lolka, Reksia, Koziołka Matołka? Czy lubią Mikołajka? Jeszcze niedawno my zaczytywaliśmy się w jego przygodach - teraz mamy szansę, by pokazać je kolejnemu pokoleniu. Nawet najmłodsi mogą teraz spotkać się z Alcestem, Ananiaszem, Kleofasem i kumplami, na przykład w książce Mikołajek i Wielki Cyrk Kolegów .

Czytaj więcej na http://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefoxhttp://mamdziecko.interia.pl/raporty/raport-dzieci-i-ksiazki/atykuly/news-dlaczego-warto-czytac-dzieciom,nId,1929041

Bezpłatna oferta leczenia uzdrowiskowego dla dzieci i młodzieży w Rymanowie Zdroju

Szanowni Państwo,

uprzejmie prosimy o rozpowszechnienie informacji wśród rodziców, opiekunów dotyczącej możliwości bezpłatnego leczenia sanatoryjnego ich dzieci w Uzdrowisku Rymanów Zdrój – miejscowości o szczególnych walorach klimatycznych, gdzie jest bezpłatny dostęp do zabiegów leczniczych, specjalistycznej diagnostyki, całodobowej opieki medycznej.

Ponadto dzieci realizują tam obowiązek szkolny i mają zapewnioną opiekę pedagogiczną po zajęciach szkolnych również w okresie wakacji, ferii szkolnych, dniach wolnych od nauki. Bardzo ważny jest fakt, że pobyt - nocleg, wyżywienie, wszystkie zabiegi, jak również szkoła sanatoryjna itp. są zorganizowane w jednym budynku. Problem nieobecności w szkole z powodu choroby, poruszania się o kulach czy na wózku odpada.

Z naszych obserwacji wynika, że wielu rodziców i opiekunów nie wie co ma zrobić, aby dziecko mogło skorzystać z leczenia w sanatorium. Rodzice i opiekunowie  mają prawo żądać od lekarzy, aby ich dzieci, które często chorują np. na anginę, zapalenie ucha, oskrzeli, infekcje o podłożu alergicznym, zapalenie zatok, gardła, migdałków, na drogi moczowe, schorzenia reumatyczne, są po urazach ortopedycznych leczone były w uzdrowisku, niekiedy bezpośrednio po pobycie w szpitalu.

Zwracamy Państwa uwagę na fakt, że taki pobyt w sanatorium dziecka jest również odciążeniem dla biedniejszej rodziny, na co powinni zwrócić uwagę Wasi pracownicy w rozmowach z rodzicami.

Załatwienie skierowania wcale nie jest skomplikowane. Wymaga to tylko dwóch wizyt u lekarza rodzinnego czy pediatry. A co najważniejsze:

Leczenie uzdrowiskowe dla dzieci i młodzieży

 w wieku od 3-18 roku życia jest bezpłatne,

refundowane ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia.

Trzeba udać się do lekarza i poprosić o skierowanie dla dziecka do sanatorium w Rymanowie Zdroju. Lekarz wyśle dziecko na podstawowe badania krwi i moczu, potem wypełni wniosek.

Wypełniony formularz skierowania rodzice, czy opiekunowie  przesyłają do wojewódzkiego oddziału NFZ i czekają już tylko  na  potwierdzenie i wyznaczenie daty pobytu w sanatorium. Turnus trwa 27 dni.

Z góry bardzo dziękujemy za zainteresowanie.

Z wyrazami szacunku

Krzysztof Śnieżek Dyrektor Zespołu Szkół w Rymanowie Zdroju

Kontakt:

Uzdrowisko Rymanów S.A. Biuro Obsługi Kuracjusza: 13 43 57 461, 

www.uzdrowisko-rymanow.pl;

Szkoła sanatoryjna: 13 43 57 493, www.zss-rymanow.pl

DRODZY RODZICE  !!!

Jeśli Wasze Dziecko we wrześniu 2016 roku podejmie naukę w szkole, proszę zgłosić się do lekarza rodzinnego w celu wykonania profilaktycznego badania lekarskiego tzw. bilansu zdrowia.

Wykonanie tego badania pozwoli na wykrycie ewentualnych problemów zdrowotnych co umożliwi korektę stwierdzonych u dziecka problemów zdrowotnych i ułatwi start w szkole.

Badanie to jest bezpłatne i obejmuje:

1. Wywiad od rodziców oraz analizę dokumentacji medycznej.

2. Badanie przedmiotowe ze szczególnym uwzględnieniem oceny:

-   rozwoju fizycznego ( pomiar wzrostu i masy ciała),

-   rozwoju psychomotorycznego,

-   mowy,

-   lateralizacji,

-   układu ruchu,

-   jamy ustnej,

-   u chłopców - obecność jąder w mosznie,

-   wykrywanie zaburzeń układu ruchu,

-   wykrywanie zeza,

-   wykrywanie zaburzeń ostrości wzroku,

-   ocena rozwoju słuchu i mowy,

-   pomiar ciśnienia tętniczego krwi.

3. Podsumowanie badania z określeniem zdrowotnej dojrzałości szkolnej i kwalifikacją do grupy w - f ( w tym nauki pływania ).

Podstawa Prawna:

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 września 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej ( Dz. U. poz.1248 część III pkt 8).
 

Informacja dla Rodziców

ROZPOCZYNAMY  ZAJĘCIA

   JĘZYKA ANGIELSKIEGO:

 PONIEDZIAŁEK 13.45 – 14.15

                                                                                              CZWARTEK   8.30 – 9.00

SERDECZNIE  ZAPRASZAMY

Jeżeli jeszcze ktoś jest zainteresowany prosimy

                                                                                                                o zapisanie  dzieci  w kancelarii  

Informacja dla Rodziców

  ZAJĘCIA TANECZNE

 WTOREK ORAZ ŚRODA

OD 14.45 DO 15.15

SERDECZNIE  ZAPRASZAMY

Jeżeli jeszcze ktoś jest zainteresowany prosimy

o zapisanie  dzieci  w kancelarii  

Informacja dla Rodziców

  ZAJĘCIA TANECZNE

 ROZPOCZNĄ SIĘ

WE WTOREK 20.10.2015r.

O GODZINIE 14.45

SERDECZNIE  ZAPRASZAMY

Informacja dla Rodziców

DODATKOWE ZAJĘCIA Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO

ORAZ ZAJĘCIA TAŃCA ROZPOCZNĄ SIĘ

W NAJBLIŻSZYM CZASIE.

SZCZEGÓŁY PODAMY WKRÓTCE

Jeżeli jeszcze ktoś jest zainteresowany prosimy

o zapisanie  dzieci  w kancelarii   

Informacja dla Rodziców

W dniu 09 października  (piątek) ok godz. 10.30 odbędzie się

w przedszkolu sesja zdjęciowa.

Wykonywane będą zdjęcia do kalendarza na rok 2016.

Koszt kalendarza  - 35 zł.

Firma wykonuje zdjęcia na własne ryzyko.

Informacja dla rodziców

07 października ( środa ) 

godz. 9.30

 koncert umuzykalniający

Agencji Silesia

„ Opowieść o Fryderyku Chopinie”

09 lipca ( czwartek) o godz. 9.30 zapraszamy na  przedstawienie:

WIERSZOBRANIE, czyli wędrówki teatralne. Jak przystało na wędrowny teatr zapraszamy dzieci na teatralną wędrówkę poprzez wiersze Jana Brzechwy, Juliana Tuwima i Wandy Chotomskiej. Razem odkryjmy, że świat poezji i teatru to także dobra, wesoła i rozwijająca zabawa! Przedstawienie grane jest z bardzo rozbudowanym udziałem publiczności. W „głównych rolach” występuje czternaścioro dzieci, ale cała publiczność wciągana jest w zabawne tworzenie teatru.  Czas trwania 45 minut.

24 czerwca ( środa)

9.30 - 12.00 zabawy z animatorami w ogrodzie przedszkolnym:

1. Malowanie twarzy

2. Modelowanie balonów

3.Bańki mydlane

4. Zabawy przy muzyce z chustą animacyjną.

RAPORT Z EWALUACJI PROBLEMOWEJ

Miejskie Przedszkole nr 46 Katowice

Kuratorium Oświaty w Katowicach

Wstęp

 Prezentowany raport jest rezultatem ewaluacji zewnętrznej przeprowadzonej w przedszkolu przez wizytatorów do spraw ewaluacji. Raport z ewaluacji problemowej dotyczy jednego lub kilku z przedstawionych poniżej wymagań państwa. Ewaluacja zewnętrzna polega na zbieraniu i analizowaniu informacji na temat funkcjonowania przedszkola w obszarach wyznaczonych przez wymagania państwa:

1. Przedszkole realizuje koncepcję pracy ukierunkowaną na rozwój dzieci.

2. Procesy wspomagania rozwoju i edukacji dzieci są zorganizowane w sposób sprzyjający uczeniu się 3. Dzieci nabywają wiadomości i umiejętności określone w podstawie programowej.

4. Dzieci są aktywne.

5. Respektowane są normy społeczne.

6. Przedszkole wspomaga rozwój dzieci, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji

7. Nauczyciele współpracują w planowaniu i realizowaniu procesów edukacyjnych.

8. Promowana jest wartość wychowania przedszkolnego.

9. Rodzice są partnerami przedszkola.

10. Wykorzystywane są zasoby przedszkola i środowiska lokalnego na rzecz wzajemnego rozwoju.

11. Przedszkole w planowaniu pracy uwzględnia wnioski z analizy badań zewnętrznych i wewnętrznych.

12. Zarządzanie przedszkolem służy jego rozwojowi.

Ewaluacja ma także na celu ustalenie poziomu spełniania przez przedszkole wymagań zawartych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7.10.2009r. wraz ze zmianami z dnia 10.05.2013r. Przedszkole może spełniać te wymagania na pięciu poziomach:

● Poziom E - oznaczający niski stopień wypełniania wymagania przez przedszkole.

● Poziom D - oznaczający podstawowy stopień wypełniania wymagania przez przedszkole.

● Poziom C - oznaczający średni stopień wypełniania wymagania przez przedszkole.

● Poziom B - oznaczający wysoki stopień wypełniania wymagania przez przedszkole.

 ● Poziom A - oznaczający bardzo wysoki stopień wypełniania wymagania przez przedszkole.

Opis metodologii

Badanie zostało zrealizowane w dniach 5-05-2015 - 8-05-2015 przez zespół wizytatorów ds. ewaluacji, w skład którego weszli: Małgorzata Talarczyk, Anna Urbańczyk, Tomasz Jeziorowski. Badaniem objęto 53 rodziców (ankieta i wywiad grupowy) i 7 nauczycieli (wywiad grupowy). Przeprowadzono wywiad indywidualny z dyrektorem placówki, grupowy z przedstawicielami partnerów przedszkola, grupowy z pracownikami niepedagogicznymi, a także obserwacje zajęć i obserwację placówki oraz analizę dokumentacji. Na podstawie zebranych danych został sporządzony raport, który obejmuje wymagania: przedszkole realizuje koncepcję pracy ukierunkowaną na rozwój dzieci, dzieci są aktywne, przedszkole wspomaga rozwój dzieci z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji.

Wyjaśnienie skrótów dla narzędzi:

OP - Arkusz obserwacji przedszkola OZ - Arkusz obserwacji zajęć w przedszkolu AD - Kwestionariusz ankiety dla dyrektora/dyrektorki przedszkola AR - Kwestionariusz ankiety dla rodziców APW - Kwestionariusz ankiety poewaluacyjnej dla wizytatora ADZ - Kwestionariusz badania "Analiza danych zastanych" WGD - Scenariusz wywiadu grupowego z dziećmi WN - Scenariusz wywiadu grupowego z nauczycielami WR - Scenariusz wywiadu grupowego z rodzicami WD - Scenariusz wywiadu z dyrektorem/dyrektorką przedszkola WDPO - Scenariusz wywiadu z dziećmi po obserwacji WNPO - Scenariusz wywiadu z nauczycielem po obserwacji WP - Scenariusz wywiadu z partnerami WPN - Scenariusz wywiadu z pracownikami niepedagogicznymi WPOP - Scenariusz wywiadu z przedstawicielem organu prowadzącego

Obraz przedszkola

Miejskie Przedszkole nr 46 w Katowicach jest przedszkolem publicznym - w 2016 roku będzie obchodzić 60 rocznicę założenia. Przedszkole znajduje się w południowej dzielnicy Katowic, przy głównej ulicy Generała Jankego. Przedszkole nie ma nadanego imienia, choć przez okolicznych mieszkańców jest nazywane przedszkolem "Reksia", za sprawą rysunku Reksia na elewacji. Niewielki teren wokół przedszkola jest nie tylko miejscem zabawy, ale także miejscem uroczystości przedszkolnych np. pikników rodzinnych, zajęć rekreacyjno - sportowych. Tam też dzieci mogą nauczyć się jazdy na rowerze - dzięki rodzicom przedszkole dysponuje kilkoma rowerami oraz hulajnogami. Przedszkole posiada ukierunkowaną wizję proekologicznego i prozdrowotnego wychowania małego człowieka, z nastawieniem na rozwijanie jego twórczych postaw, poprzez stosowanie aktywizujących i integrujących metod pracy, przy udziale rodziców. Przedszkole przygotowane jest na przyjęcie 66 dzieci. Funkcjonują trzy oddziały: dla dzieci trzyletnich, czteroletnich i pięcioletnich. Pracownicy współdziałają ze sobą na rzecz dzieci i rodziców, przez co tworzą przyjazną, dającą poczucie bezpieczeństwa atmosferę. W przedszkolu realizowane są programy: - adaptacyjny dla nowych przedszkolaków, - logopedyczny "Zabawa słowem", - techniczne "Reksiowe origami" i "Technika w przedszkolu", - edukacyjne "Kochamy ciszę" i "Mały artysta", - program edukacji plastycznej, - program działań edukacyjnych, wykorzystujących wybrane techniki Celestyna Freineta, - program profilaktyczno – terapeutyczny "W zgodzie z sobą i innymi". Przedszkole współpracuje z rodzicami uwzględniając w procesie dydaktycznym ich potrzeby i oczekiwania. Rodzice w przedszkolu traktowani są jak w partnerzy w procesie wychowania, opieki i edukacji dzieci. Nauczyciele realizują ofertę zajęć skierowanych do rodziców m.in. warsztaty pedagogiczne, uroczystości i zajęcia integracyjne. Dla dzieci w przedszkolu organizowane są wycieczki, imprezy integracyjne, konkursy, wyjazdy do teatru oraz spektakle teatralne. Przedszkole współpracuje ze środowiskiem lokalnym biorąc udział w różnych akcjach, konkursach, imprezach, zdobywając nagrody np.: pierwsze miejsca w konkursie kolęd oraz konkursie tanecznym. W przedszkolu obowiązuje zasada "otwartych drzwi", czyli umożliwianie przeżywania pierwszych chwil w przedszkolu razem z mamą i tatą.

Informacja o placówce

Nazwa placówki Miejskie Przedszkole nr 46 Patron

Typ placówki Przedszkole

Miejscowość Katowice

Ulica Gen. Zygmunta Waltera Jankego Numer 111

Kod pocztowy 40-616 Urząd pocztowy Katowice

Telefon 322029660

Fax 322059660

Www http://mp46katowice.edupage.org

Regon 27055441000000

 Publiczność publiczna

Kategoria uczniów Dzieci lub młodzież

Charakter brak specyfiki

Uczniowie, wychow., słuchacze 66

 Oddziały 3

Nauczyciele pełnozatrudnieni 4.00

Nauczyciele niepełnozat. (stos.pracy) 8.00 Nauczyciele niepełnozat._(w etatach) 2.56

Średnia liczba uczących się w oddziale 22

Liczba uczniów przypadających na jednego pełnozatrudnionego nauczyciela 16.5

Województwo ŚLĄSKIE

Powiat Katowice

Gmina Katowice

Typ gminy gmina miejska

Poziom spełniania wymagań państwa:

Przedszkole realizuje koncepcję pracy ukierunkowaną na rozwój dzieci(B)

 Przedszkole działa zgodnie z przyjętą przez radę pedagogiczną własną koncepcją pracy, uwzględniającą potrzeby rozwojowe dzieci, specyfikę pracy przedszkola oraz zidentyfikowane oczekiwania środowiska lokalnego (D)

Koncepcja pracy przedszkola jest znana rodzicom i przez nich akceptowana. (D)

Koncepcja pracy przedszkola jest modyfikowana we współpracy z rodzicami. (B)

Koncepcja pracy przedszkola jest realizowana we współpracy z rodzicami. (B)

Dzieci są aktywne (B)

Dzieci są zaangażowane w zajęcia prowadzone w przedszkolu i chętnie w nich uczestniczą. (D)

Nauczyciele stwarzają sytuacje, które zachęcają dzieci do podejmowania różnorodnych aktywności. (D)

Dzieci są wdrażane do samodzielności. (D)

Dzieci inicjują i realizują działania na rzecz własnego rozwoju. (B)

Dzieci uczestniczą w działaniach na rzecz społeczności lokalnej. (B)

Przedszkole wspomaga rozwój dzieci, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji (B)

 W przedszkolu rozpoznaje się możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe oraz sytuację społeczną każdego dziecka. (D)

 Informacje z przeprowadzonego rozpoznania są wykorzystywane w realizacji działań edukacyjnych. Zajęcia rewalidacyjne dla dzieci niepełnosprawnych oraz zajęcia specjalistyczne są odpowiednie do rozpoznanych potrzeb każdego dziecka. (D)

Przedszkole współpracuje z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i innymi podmiotami świadczącymi poradnictwo i pomoc dzieciom, zgodnie z ich potrzebami i sytuacją społeczną. (D)

 W przedszkolu są realizowane działania antydyskryminacyjne obejmujące całą społeczność przedszkola. (D)

W opinii rodziców wsparcie otrzymywane w przedszkolu odpowiada potrzebom ich dzieci. (B) 

Wnioski

1. Założenia koncepcji pracy przedszkola są obecne w świadomości rodziców, nauczycieli i pracowników niepedagogicznych, co gwarantuje synergię w realizacji celów i zadań na rzecz rozwoju dzieci.

2. Działania podejmowane przez nauczycieli podczas zajęć przyczyniają się do podejmowania przez dzieci różnorodnych aktywności oraz inicjowania i realizowania różnych działań na rzecz własnego rozwoju i samodzielności. Aktywność dzieci jest również widoczna w działaniach placówki na rzecz środowiska lokalnego.

3. Przedszkole jest miejscem, gdzie dba się o wszechstronny rozwój wychowanków. Nauczyciele rozpoznają możliwości dzieci, a swoje działania dostosowują do ich indywidualnej sytuacji. Dzięki temu wśród rodziców panuje opinia, że wsparcie, jakie otrzymują dzieci, jest w adekwatne do ich potrzeb.

Wyniki ewaluacji

Wymaganie: Przedszkole realizuje koncepcję pracy ukierunkowaną na rozwój dzieci

Stan oczekiwany: Edukacja jako działanie celowe wymaga koncepcji, czyli przyjęcia teoretycznych założeń, określenia celów i wyznaczenia sposobów ich realizacji. Istotne jest, aby jej podstawowe elementy składowe były znane, akceptowane przez nauczycieli i rodziców oraz zgodne z potrzebami rozwojowymi dziecka, specyfiką przedszkola, a także zidentyfikowanymi potrzebami środowiska.

Poziom spełnienia wymagania: B

Wyniki przeprowadzonej ewaluacji dla wymagania: Działania podejmowane przez przedszkole są spójne z założeniami koncepcji pracy przedszkola. Rodzice znają i akceptują założenia koncepcji pracy przedszkola, angażują się w realizację  jej założeń. Partycypują  również w modyfikowaniu sposobu realizacji koncepcji pracy przedszkola.

Obszar badania: Przedszkole działa zgodnie z przyjętą przez radę pedagogiczną własną koncepcją pracy, uwzględniającą potrzeby rozwojowe dzieci, specyfikę pracy przedszkola oraz zidentyfikowane oczekiwania środowiska lokalnego

Działania podejmowane przez przedszkole są spójne z założeniami koncepcji pracy przedszkola. Przedszkole działa zgodnie z przyjętą przez radę pedagogiczną koncepcją pracy opracowaną na lata 2010-2015. Według dyrektora przedszkola i nauczycieli najważniejsze założenia koncepcji pracy przedszkola to: - szeroko rozumiane bezpieczeństwo dzieci, - wszechstronny rozwój dzieci uwzględniający ich indywidualne potrzeby i możliwości, - przygotowanie dzieci do podjęcia nauki w szkole, - kształtowanie postaw prozdrowotnych i proekologicznych przy aktywnym udziale rodziców.  Działania realizowane przez przedszkole są, zdaniem dyrektora, zgodne z założeniami koncepcji pracy przedszkola, co wyraża się w sposobie realizacji założeń koncepcji. Koncepcja pracy przedszkola uwzględnia potrzeby rozwojowe dzieci, o czym świadczą w szczególności metody pracy z dziećmi, formy kontaktów z dalszym środowiskiem, realizacja zajęć dodatkowych, współpraca ze specjalistami, a nade wszystko z rodzicami dzieci. Koncepcja pracy przedszkola uwzględnia także oczekiwania środowiska, które są identyfikowane za pomocą kwestionariusza ankiety oraz podczas zebrań i bieżących rozmów z rodzicami. Adekwatność działań realizowanych przez przedszkole, w kontekście oczekiwań środowiska, wyraża się poprzez organizację i czynny udział rodziców w imprezach integracyjnych, uroczystościach przedszkolnych, projektach, spartakiadach, akcjach prozdrowotnych, proekologicznych i charytatywnych. Koncepcja pracy przedszkola odpowiada na potrzeby rozwojowe dzieci i oczekiwania środowiska.

Obszar badania: Koncepcja pracy przedszkola jest znana rodzicom i przez nich akceptowana.

Rodzice znają i akceptują założenia koncepcji pracy przedszkola. Rodzice są zapoznawani z koncepcją pracy przedszkola już podczas ich pierwszych wizyt w przedszkolu w okresie rekrutacji, następnie podczas zebrań organizacyjnych dla rodziców dzieci nowo przyjętych, zebrań z rodzicami na początku roku szkolnego. Koncepcja pracy przedszkola jest zamieszczona na stronie internetowej przedszkola. Rodzice, uczestniczący w wywiadzie, potrafili nazwać i wymienić założenia koncepcji oraz działania, przez które jest realizowana. Według rodziców najważniejsze w pracy przedszkola są: bezpieczeństwo dzieci, ich wszechstronny rozwój wspomagany przez specjalistów i przygotowanie dzieci do podjęcia nauki w szkole. Rodzicom podoba się to, że w przedszkolu panuje rodzinna atmosfera, czemu sprzyjają imprezy integracyjne organizowane w godzinach popołudniowych - może w nich uczestniczyć cała rodzina. Rodzice doceniają także to, że nauczyciele rozmawiają z nimi o wychowaniu ich dzieci oraz, że mogą skorzystać z pomocy specjalistów - ortopeda, logopeda, psycholog. Rodzice w wywiadzie wyrazili akceptację nie tylko dla założeń koncepcji pracy przedszkola, ale także dla działań poprzez które jest realizowana. Z wypowiedzi rodziców uczestniczących w wywiadzie wynika ponadto, że utożsamiają się z założeniami koncepcji pracy przedszkola, uwewnętrzniają je i kontynuują w pracy wychowawczej ze swoimi dziećmi w domu rodzinnym. Koncepcję pracy przedszkola znają i akceptują także pracownicy niepedagogiczni, którzy stwierdzili w wywiadzie, że wspierają nauczycieli w realizacji założeń koncepcji.

Obszar badania: Koncepcja pracy przedszkola jest modyfikowana we współpracy z rodzicami.

Rodzice partycypują w modyfikowaniu sposobu realizacji koncepcji pracy przedszkola. Według dyrektora przedszkola i nauczycieli rodzice uczestniczą w modyfikowaniu koncepcji pracy przedszkola poprzez zgłaszanie uwag, pomysłów i propozycji dotyczących sposobu realizacji założeń koncepcji. Okazją do wymiany doświadczeń w zakresie sposobu realizacji założeń koncepcji są zebrania z rodzicami, zebrania Rady Rodziców, spotkania integracyjne, uroczystości przedszkolne, zajęcia otwarte, rozmowy indywidualne z nauczycielami i dyrektorem przedszkola. Corocznie przeprowadzana jest wśród rodziców ankieta dotycząca funkcjonowania przedszkola i badająca satysfakcję rodziców z działań podejmowanych przez przedszkole. Rodzice modyfikują sposoby realizacji założeń koncepcji pracy przedszkola także poprzez zgłaszanie nowych pomysłów, przykładem jest zorganizowanie i sponsorowanie warsztatów dla dzieci "Malowanie bożonarodzeniowej bombki". Z wywiadu przeprowadzonego z rodzicami wynika, że w ramach prac nad sposobem realizacji założeń koncepcji pracy przedszkola współpracowali przy tworzeniu kalendarza wydarzeń przedszkolnych, zgłaszali propozycje zajęć dodatkowych, uroczystości przedszkolnych, organizacji imprez integracyjnych, wycieczek, udziału w projektach, konkursach i lokalnych wydarzeniach. Rodzice swoje uwagi i propozycje zgłaszali podczas zebrań z rodzicami, imprez i uroczystości przedszkolnych, rozmów z nauczycielami, a także za pośrednictwem ankiety. Z inicjatywy rodziców przeprowadzono w przedszkolu zajęcia dogoterapii oraz naukę języka migowego, wzbogacono bazę przedszkola o rowerki, dzięki którym dzieci uczą się jeździć na rowerze. Rodzice uczestniczący w wywiadzie podkreślali, że propozycje rodziców spotykają się z życzliwością i otwartą postawą dyrektora, a także z pozytywnym odzewem ze strony personelu przedszkola. Stwierdzili ponadto, że wszystkie ich propozycje są realizowane. Rodzice biorą udział w pracach nad sposobem realizacji założeń koncepcji, jako równorzędni partnerzy.

Obszar badania: Koncepcja pracy przedszkola jest realizowana we współpracy z rodzicami.

Rodzice angażują się w realizację założeń koncepcji pracy przedszkola. Założenia koncepcji pracy przedszkola są realizowane we współpracy z rodzicami, o czym świadczy aktywne zaangażowanie rodziców w realizację kalendarza wydarzeń przedszkolnych. Rodzice są nie tylko pomysłodawcami i współorganizatorami działań, poprzez które realizowana jest koncepcja pracy przedszkola, ale aktywnie w nich uczestniczą, co udokumentowano w kronikach przedszkolnych. Rodzice uczestniczą w zajęciach adaptacyjnych, otwartych, uroczystościach przedszkolnych, imprezach integracyjnych, spartakiadach, akcjach charytatywnych - zbieranie książek dla dzieci w szpitalu, projektach ekologicznych np. "Mamo tato wolę wodę", spartakiadach, przeglądach twórczości. Koncepcję pracy przedszkola realizują także pracownicy niepedagogiczni, którzy wspierają nauczycieli w działaniach wychowawczych. W wywiadzie podkreślali, że razem z nauczycielami robią wszystko, by dzieci dobrze się czuły w przedszkolu, budują przyjazną, rodzinną atmosferę.  Rodzice podkreślali, że we wszystkie działania angażuje się cały personel przedszkola. Stwierdzili, że "przedszkole nie traktuje rodziców jak utrapienie" oraz, że "przedszkole się stara, więc rodzice się angażują".

Wymaganie: Dzieci są aktywne

Stan oczekiwany: Aktywność dzieci powinna wiązać się z różnorodnymi działaniami warunkującymi uczenie się i pozwalającymi na rozwijanie samodzielności. Ważnym elementem pracy przedszkola jest wspieranie dzieci w podejmowanych przez nie własnych inicjatywach wpływających na ich rozwój oraz rozwój środowiska. Rezultatem pracy przedszkola jest ciekawy świata, kreatywny wychowanek, gotowy zadawać pytania i poszukiwać odpowiedzi.

Poziom spełnienia wymagania: B

Wyniki przeprowadzonej ewaluacji dla wymagania: Zajęcia prowadzone w przedszkolu angażują dzieci do działania i podejmowania wyzwań. Stosowane przez nauczycieli metody i formy pracy, angażują i zachęcają dzieci do podejmowania różnorodnych aktywności. Organizowane przez nauczycieli sytuacje edukacyjne sprzyjają rozwijaniu u dzieci samodzielności. Działania antydyskryminacyjne prowadzone w przedszkolu są powszechne i odpowiadają na potrzeby wychowanków. Dzieci aktywnie poznają środowisko lokalne i uczestniczą w działaniach integrujących społeczność lokalną.

Obszar badania: Dzieci są zaangażowane w zajęcia prowadzone w przedszkolu i chętnie w nich uczestniczą.

Zajęcia prowadzone w przedszkolu angażują dzieci do działania i podejmowania wyzwań. Analiza wyników ankiety przeprowadzonej wśród rodziców pozwala stwierdzić, że dzieci chętnie uczestniczą w zajęciach (52 z 53) prowadzonych w przedszkolu (wykres 1j). Dzieci są bardzo twórcze, lubią malować, rysować, wycinać. Są otwarte na nowe doświadczenia i podejmują różne formy aktywności proponowane przez nauczycieli. Nauczyciele służą im pomocą, dają wsparcie, rozwijają zainteresowania i uczą samodzielności. Dzieci chętnie przychodzą do przedszkola i niechętnie z niego wychodzą. Z wywiadu z pracownikami niepedagogicznymi wynika, że powyższe stwierdzenie dotyczy wszystkich grup. W opinii partnerów przedszkola, dzieci chętnie uczestniczą w zajęciach prowadzonych w przedszkolu, w szczególności w zajęciach integrujących. Z opinii wszystkich respondentów i obserwacji zajęć wynika, że  dzieci aktywnie uczestniczą w zajęciach realizowanych w przedszkolu.

Obszar badania: Nauczyciele stwarzają sytuacje, które zachęcają dzieci do podejmowania różnorodnych aktywności.

Stosowane przez nauczycieli metody i formy pracy, angażują i zachęcają dzieci do podejmowania różnorodnych aktywności. Nauczyciele stwarzają sytuacje, które zachęcają dzieci do podejmowania różnorodnych aktywności poprzez stosowanie różnych metod i form pracy z dziećmi, takich jak:

● elementy metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,

● twórcze metody aktywności ruchowej C. Orffa oraz R. Labana,

 ● metodę Dobrego Startu M. Bogdanowicz,

● metodykę nauczania matematyki według E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej,

● techniki twórczego myślenia,

● elementy kinezjologii edukacyjnej P. Denissona,

 ● elementy metody pedagogiki zabawy KLANZA,

 ● wybrane techniki Celestyna Freineta,

● bajkoterapia.

Dzieci uczestniczą w różnych formach współzawodnictwa, w tym w szczególności w konkursach muzycznych, plastycznych, recytatorskich, wiedzy, tanecznych. Nauczyciele angażują dzieci poprzez wykorzystywanie pomocy dydaktycznych pobudzających ich ciekawość, stwarzanie nietypowych sytuacji edukcyjnych. Dzieci biorą udział w wycieczkach do miejsc związanych z miastem i regionem - Teatr im. S. Wyspiańskiego, Teatr Ateneum, Kino Helios, Kino Rialto, okoliczne szkoły, przychodnie zdrowia, apteka, zakłady usługowe, biblioteka, wyjazdach do: Planetarium, Leśnego Parku Niespodzianek w Ustroniu, Kopalni Soli w Wieliczce, Wiejskiej Chaty w Gliwicach, Leśnej Sali Edukacji w Ligocie, Małej Strażnicy w Szopienicach. Działania nauczycieli sprzyjają aktywności dzieci podczas pracy i zabawy.

Obszar badania: Dzieci są wdrażane do samodzielności.

 Organizowane przez nauczycieli sytuacje edukacyjne sprzyjają rozwijaniu u dzieci samodzielności. Wszyscy nauczyciele podczas obserwowanych zajęć podejmowali liczne działania mające na celu zachęcanie dzieci do samodzielności. Wymagania nauczycieli dostosowane były do wieku, indywidualnych potrzeb i możliwości każdego dziecka. Nauczyciele stosowali stopniowanie trudności oraz wykorzystywali metody aktywizujące, pozwalali dzieciom dokonywać wyborów. Dyrektor oraz partnerzy przedszkola stwierdzili, że dzieci są zachęcane do samodzielności w wielu codziennych sytuacjach, takich jak: czynności higieniczne, spożywanie posiłków, ubieranie i rozbieranie się, sprzątanie zabawek po zabawie. Dzieci są dyżurnymi w szatni i w salach, dbają o swoje sale, pomagają sprzątać ze stołów. Stosują zwroty grzecznościowe. Dzieci dodatkowo stwierdziły, że pomagają młodszym kolegom i koleżankom. Zachęcając dzieci do samodzielności, nauczyciele między innymi stosują pochwały, nagrody oraz stwarzają sytuacje do naśladowania. Działania dotyczące wdrażania przedszkolaków do samodzielności są powszechne i przynoszą zamierzone efekty.

Obszar badania: Dzieci inicjują i realizują działania na rzecz własnego rozwoju.

Przedszkole stwarza dzieciom możliwości, by podejmowały działania z własnej inicjatywy. Z informacji pozyskanych od dyrektora przedszkola wynika, że dzieci inicjują zabawy w sali przedszkolnej (zabawy manipulacyjne, konstrukcyjne, tematyczne, ruchowe, badawcze), w kącikach tematycznych (dom, sklep, teatr), organizują zabawy w ogrodzie przedszkolnym (w berka, w piaskownicy), także z uwzględnieniem wyboru sprzętu sportowego, podają propozycje przeczytania bajek, tematów rozmów, przygotowują niespodzianki – laurki urodzinowe, stwarzają możliwość zainteresowania tematem inne dzieci poprzez przynoszenie książek, płyt, czasopism z ciekawostkami, mają swobodę w zakresie proponowania tematyki prac plastycznych, miejsc spacerów, angażują się w pomoc kolegom. Podejmowanie działań dzieci z własnej inicjatywy potwierdzają również pracownicy niepedagogiczni w trakcie wywiadu. Ich zdaniem, dzieci same inicjują niektóre aktywności np. zajęcia plastyczne - poprzez łatwy dostęp do przyborów plastycznych; zajęcia tematyczne (fryzjer, lekarz, zabawa w przyjęcie urodzinowe, dom, w kuchnię i gotowanie), dzieci inicjują wyjścia na zewnątrz. Zachęcanie dzieci do aktywności odbywa się przez nagradzanie i motywowanie. Zgłaszanie propozycji zabaw przez dzieci odbywa się najczęściej werbalnie. Na terenie przedszkola dostępne są prace dzieci, związane z działaniami zainicjowanymi przez same dzieci tj.: prace plastyczne – ”Wiosenna łąka”, ”Bocian”, dekoracje urodzinowe, wiosenny kącik przyrodniczy, ilustracje do zasad ”Kodeksu przedszkolaka” - zasady układały/zgłaszały same dzieci. W trakcie obserwowanych zajęć wszyscy nauczyciele umożliwiali podejmowanie przez dzieci różnorodnych działań, wynikających z ich inicjatywy.     

Obszar badania: Dzieci uczestniczą w działaniach na rzecz społeczności lokalnej.

Dzieci aktywnie poznają środowisko lokalne i uczestniczą w działaniach integrujących społeczność lokalną. W opinii dyrektora, rodziców oraz partnerów, przedszkole powszechnie i aktywnie współpracuje ze środowiskiem lokalnym. Ich zdaniem, dzieci czynnie uczestniczą w wielu działaniach i inicjatywach na rzecz środowiska lokalnego. Najwięcej przykładów współpracy przedszkola ze środowiskiem lokalnym wymienił dyrektor przedszkola. Współudział w akcjach: ”Baterowiec”, ”Góra grosza”, ”Nakręć się i pomagaj z uśmiechem”, ”Podpisz pieska”, ”Akademia Aquafresh”, zbiórka kartridży, ”Zbieramy makualaturę - oszczędzamy lasy”, ”Sprzątanie świata”, ”Eko-domek”, ”Czyste powietrze wokół nas”, ”Mamo, tato wolę wodę”. Udział w programach: ”Robalom STOP”, ”Akademia Zdrowego Uśmiechu”, ”Pogromcy zarazków”, ”Bezpieczniki TAURONA. Włącz dla dobra dziecka”, ”Zaczytani”. Udział w projektach zdrowotnych: ”Diagnoza Wad Postawy Ciała”, ”Przesiewowe komputerowe badanie wzroku”, dogotorapia w oparciu o program ”A ja wiem jak rozmawiać z psem”, udział w Rajdzie Ekologicznym Przedszkolaków ”Zielona Edukacja”, XVI i XVII Międzyprzedszkolnej Spartakiadzie Sportowej Przedszkolaków Dzielnic Południowych”, III Wieloboju Lekkoatletycznym, I Przedszkolnej Spartakiadzie Sportowej. Dzieci uczestniczą w przeglądach twórczości katowickich przedszkoli. Brały udział w konkursach m.in. Konkurs kolęd – I miejsce, tańca – I miejsce, plastyczny ”Eko-choinka” I miejsce i wyróżnienie, ”Śląskie gotowanie przepis na najciekawsze danie kuchni śląskiej”- I miejsce, XIV Turniej recytatorski im. M. Konopnickiej I miejsce itp. Udział placówki w działaniach na rzecz środowiska lokalnego daje możliwość prezentowania talentów i umiejętności dzieci, a także jest promocją przedszkola i miasta. Rodzice w wywiadzie podkreślili: sprzątanie świata, międzyprzedszkolną spartakiadę, akcję ”Cała Polska czyta dzieciom”, udział w różnych konkursach np. "Przedszkolaki bajki znają", ”Mamo, Tato wolę wodę!”, ”Bezpieczniki Taurona”, akcje charytatywne ”Góra Grosza”, zbieranie książeczek dla dzieci przebywających w szpitalu, wycieczki do instytucji i obiektów usługowo - handlowych w środowisku lokalnym np. sklep, poczta, kwiaciarnia, księgarnia, a ponadto udział w imprezach integracyjnych środowiska lokalnego oraz w występach artystycznych. Zdaniem partnerów przedszkola dzieci angażowane są w konkursy plastyczne, biorą udział w szeregu akcji: "Sprzątanie Świata", akcje charytatywne, "Góra Grosza", zbieranie nakrętek "Wkręć się w pomaganie", zbiórka makulatury, w działaniach prozdrowotnych np. w "Akademii Aquafresh", a także w działaniach dotyczących zdrowego żywienia, higienicznego trybu życia, czy w akcji miejskiej czyste powietrze wokół nas. Współpraca z gimnazjum dotyczy prelekcji ornitologicznych. Dzieci przedszkolne spotykają się z uczniami szkoły podstawowej przed pójściem do klasy I. Współpraca dotyczy także MDK i biblioteki.

Wymaganie: Przedszkole wspomaga rozwój dzieci, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji

Stan oczekiwany: W przedszkolu każde dziecko powinno mieć szansę na wszechstronny rozwój. W tym celu przedszkole podejmuje różnorodne działania, uwzględniające możliwości i potrzeby dzieci. Powinny być one oparte na diagnozie, prowadzone wspólnie z instytucjami wspierającymi dzieci, a ich skuteczność poddawana refleksji. Ważnym celem tych działań jest przeciwdziałanie dyskryminacji.

Poziom spełnienia wymagania: B

Wyniki przeprowadzonej ewaluacji dla wymagania: Potrzeby rozwojowe i sytuacja społeczna każdego dziecka oraz jego możliwości są rozpoznawane w przedszkolu. Działania prowadzone w przedszkolu są adekwatne do rozpoznanych potrzeb dzieci. Współpraca przedszkola z podmiotami wspierającymi dzieci jest adekwatna do potrzeb dzieci. Działania antydyskryminacyjne prowadzone w przedszkolu są powszechne i odpowiadają na potrzeby wychowanków. Rodzice powszechnie deklarują adekwatność wsparcia udzielanego przez nauczycieli ich dzieciom.

Obszar badania: W przedszkolu rozpoznaje się możliwości psychofizyczne i potrzeby rozwojowe oraz sytuację społeczną każdego dziecka.

Potrzeby rozwojowe i sytuacja społeczna każdego dziecka oraz jego możliwości są rozpoznawane w przedszkolu.

Nauczyciele w trakcie wywiadu stwierdzili, że rozpoznają potrzeby i możliwości dzieci poprzez: ankietowanie rodziców, prowadzenie z dziećmi wywiadów i rozmów, prowadzenie obserwacji dzieci w trakcie pracy, analizę ich prac, prowadzenie diagnoz dzieci przy współpracy z psychologiem zatrudnionym w przedszkolu. W opinii większości rodziców biorących udział w ankietowaniu (45 na 53) nauczycielki kilka razy w roku rozmawiają z nimi na temat możliwości i potrzeb dzieci. 8 rodziców wskazało, że rozmowy na ten temat odbywają się przynajmniej raz w roku (wykres 1j). Z analizy danych zastanych wynika, że w przedszkolu zostało przeprowadzone rozpoznanie dzieci potrzebujących wsparcia. Wsparcie obejmuje: 23 dzieci - zajęcia z logopedą, 18 dzieci - zajęcia z psychologiem, 3 dzieci jest objętych wczesnym wspomaganiem, 48 dzieci – gimnastyką korekcyjną. W celu zaspokojenia najważniejszych potrzeb dzieci przedszkole podejmuje współpracę z: Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Wojewódzką Stacją Sanitarno-Epidemiologiczną w Katowicach, Szkołą Podstawową nr 27, Zespołem Szkolno-Przedszkolnym nr 2, Przedszkolami nr 4, 32, 38, 41, 42, 87, Przedszkolem Niepublicznym "Wesoła Siódemka", Nadleśnictwem Katowickim, Domem Kultury, Policją, Strażą Pożarną, Miejską Biblioteką Publiczną, Pałacem Młodzieży w Katowicach, Centrum Diagnostyki In Corpore, Szkołą Muzyczną w Katowicach, Pracownią Plastyczną "Akcent". Współpraca ta polega na: zapewnieniu pomocy i wsparcia rodzinom potrzebującym pomocy, pozyskiwaniu materiałów edukacyjnych dla dzieci, prowadzeniu przesiewowych badań dzieci: mowa, wzrok, słuch, doskonaleniu zawodowym nauczycieli, poprzez udział w szkoleniach, wymianę doświadczeń, czerpanie inspiracji. Współpraca ta, zdaniem nauczycieli, jest adekwatna do potrzeb dzieci, gdyż: przyczynia się do rozwoju dzieci, poznawania świata, zachęcenia dzieci do uczestnictwa w zajęciach i spotkaniach, pobudzania rozwoju dzieci, ich aktywności, minimalizowania stresu przed szkołą, dzieci stają się świadomym użytkownikiem ruchu drogowego - wzrasta ich bezpieczeństwo w ruchu drogowym, dzięki dogoterapii wiedzą, jak zachowywać się w kontaktach z psem.

Obszar badania: Informacje z przeprowadzonego rozpoznania są wykorzystywane w realizacji działań edukacyjnych. Zajęcia rewalidacyjne dla dzieci niepełnosprawnych oraz zajęcia specjalistyczne są odpowiednie do rozpoznanych potrzeb każdego dziecka.

Działania prowadzone w przedszkolu są adekwatne do rozpoznanych potrzeb dzieci. Nauczyciele, na podstawie wniosków płynących z rozpoznania potrzeb i możliwości dzieci, prowadzą rozmaite działania np. modyfikowanie metod i form pracy, doposażenie bazy dydaktycznej przedszkola, indywidualizacja procesu dydaktycznego, organizowanie warsztatów dla rodziców dotyczących m.in. gotowości do podjęcia przez dzieci nauki w szkole, zorganizowania zajęć logopedycznych, gimnastyki korekcyjnej, zajęć dodatkowych: j. angielski, plastyka, rytmika, włączenie się do akcji "Cała Polska czyta dzieciom" - rodzice dysponujący wolnym czasem czytają dzieciom książki w przedszkolu. Dyrektor oświadczyła, że w przedszkolu prowadzi się zajęcia dla dzieci o rozpoznanych specjalnych potrzebach edukacyjnych, takie jak: zajęcia w ramach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla wychowanków z deficytami rozwojowymi oraz z dziećmi zdolnymi, zajęcia logopedyczne z dziećmi mającymi wady wymowy oraz zajęcia korekcyjno-kompensacyjne z zakresu doskonalenia percepcji wzrokowej i słuchowej, a także mowy, myślenia i sprawności manualnej. Stwarza się możliwości prezentacji uzdolnień dzieci w konkursach recytatorskich, plastycznych, muzycznych i tanecznych. W celu wszechstronnego rozwoju dziecka organizowane są zajęcia z rytmiki, języka angielskiego, tańca oraz koncerty muzyczne i przedstawienia teatralne. Prowadzone są także zajęcia w oparciu o programy własne: adaptacyjny dla nowych przedszkolaków, logopedyczny ”Zabawa słowem”, techniczne ”Reksiowe origami” i ”Technika w przedszkolu”, edukacyjne ”Kochamy ciszę” i ”Mały artysta”, program działań edukacyjnych wykorzystujących wybrane techniki Celestyna Freineta.Rodzice w trakcie wywiadu stwierdzili, że nauczyciele traktują dzieci w sposób uwzględniający ich potrzeby i możliwości: dzieci traktuje się podmiotowo, uwzględnia się potrzeby dzieci i ich uczucia, sytuacje indywidualne. Panie wychwytują stany emocjonalne dzieci, cierpliwe tłumaczą, nie są obojętne, są zaangażowane, żyją sprawami dzieci i rzeczami, które je interesują, dzieci rozmawiają często z nauczycielkami. Dba się o adaptację dzieci w przedszkolu i integrację grupy nie tylko po rekrutacji, ale jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego, zapewniając dzieciom poczucie bezpieczeństwa. Przedszkole zbiera karty informacyjne dotyczące potrzeb dzieci. W czasie aklimatyzacji dzieci w przedszkolu, rodzice mogą przebywać z nimi w salach. Nauczyciele, w wywiadzie po obserwacji prowadzonych zajęć stwierdzili, że ich działania na zajęciach wynikały z wcześniejszego rozpoznania potrzeb i możliwości dzieci, były to: stworzenie możliwości wyboru, odpowiednie tempo zajęć, zaspokojenie potrzeby zabawy, zaciekawienie zajęciami, chwalenie dzieci, zdrowa, koleżeńska rywalizacja, stworzenie możliwości pomocy koleżeńskiej.

Obszar badania: Przedszkole współpracuje z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i innymi podmiotami świadczącymi poradnictwo i pomoc dzieciom, zgodnie z ich potrzebami i sytuacją społeczną.

Współpraca przedszkola z podmiotami wspierającymi dzieci jest adekwatna do potrzeb dzieci. Dyrektor przedszkola oświadczyła, że współpracuje w zakresie poradnictwa i pomocy dzieciom między innymi ze Szkołą Podstawową Nr 27 w Katowicach, z Zespołem Szkolno-Przedszkolnym nr 2 w Katowicach, Gimnazjum nr 19, Miejskimi Przedszkolami, Domami Kultury, Miejską Biblioteką Publiczną w Piotrowicach, Centrum Diagnostyki i Terapii "In Corpore”, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej – Punkt terenowy w Piotrowicach, Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej – Katowice, Poradnią Psychologiczno- Pedagogiczną nr 2, Wojewódzką Stacją Sanitarno-Epidemiologiczną w Katowicach, Centrum Promocji Zdrowia ”Med-Pol”, Ogólnopolskim Centrum Specjalistycznych badań przesiewowych PROKOMES, Kliniką ”Borczyk”, salą edukacyjną ”Mała strażnica” w Szopienicach, fundacją VERBA, klubem ”Karate”, Przychodnią Rodzinną, Fundacją ”Pomagam z uśmiechem” Firmą ”Stena”, IKEĄ, Schroniskiem dla bezdomnych zwierząt w Katowicach na ulicy Milowickiej. Dzięki tej współpracy dzieci uczą się empatii, tolerancji, zdrowej rywalizacji, kulturalnego zachowania w miejscach publicznych, autoprezentacji, kibicowania fair play, rozwoju swoich pasji i zainteresowań. W licznych konkursach, przeglądach i spartakiadach zdobywają wiele nagród i wyróżnień. Współpraca z Poradniami i MOPS-em polega na dostarczaniu informacji o dziecku, organizowaniu szkoleń i warsztatów dla rodziców, pomocy dzieciom w trudnej sytuacji materialnej. Współpraca z PSSE polega na udziale w akcjach prozdrowotnych, dostarczaniu ulotek o zdrowiu i higienie, udziale w akcjach min. "Szkoła czystych rąk", "Czyste powietrze wokół nas". Współpraca z Centrami Zdrowia polega na prowadzeniu badań przesiewowych: słuchu, wzroku, wad postawy ciała. Współpraca z salą edukacyjną ”Mała strażnica” pomaga wdrażać dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych. Prelekcja z mistrzem karate, to poznanie zasad bezpieczeństwa oraz wzajemnego szacunku. Dzięki spotkaniom z pediatrą, dzieci uzmysłowiły sobie szkodliwość hałasu. Warsztaty Fundacji VERBA kształtowały u dzieci pozytywne postawy społeczne wobec osób niepełnosprawnych. Dzieci uczestnicząc w licznych projektach i akcjach ekologicznych, mają możliwość poszerzać swoją świadomość ekologiczną, wrażliwość na los drugiego człowieka. Współpraca z instytucjami jest różnorodna, dzięki czemu dzieci mogą liczyć na adekwatne do ich potrzeb i sytuacji społecznej wsparcie psychologiczno-pedagogiczne, zdrowotne i materialne. Zdaniem dyrektora prowadzona współpraca jest adekwatna do potrzeb dzieci. Zdaniem partnerów, przedszkole odnosi korzyści ze współpracy z ich organizacjami i instytucjami: warsztaty dla rodziców dotyczące gotowości szkolnej dziecka; rodzice pozyskują wiedzę na temat swoich dzieci; wczesne wspomaganie rozwoju dziecka; wymiana informacji o zachowaniu dzieci, wymiana doświadczeń; dzieci potrafią zachować się w miejscach publicznych; dofinansowanie do posiłków; wsparcie rodzin w sytuacjach trudnych; możliwość udziału w konkursach organizowanych w dzielnicy; integracja, zdrowa rywalizacja - możliwość odnoszenia sukcesów w różnych formach rywalizacji.

Obszar badania: W przedszkolu są realizowane działania antydyskryminacyjne obejmujące całą społeczność przedszkola.

Działania antydyskryminacyjne prowadzone w przedszkolu są powszechne i odpowiadają na potrzeby wychowanków. Zdaniem nauczycieli i dyrektora  w przedszkolu nie pojawiły się przypadki dyskryminacji wśród dzieci. Jednocześnie zauważają, że sporadycznie występują niewłaściwe zachowania dzieci, które rozwiązywane są na bieżąco. W przedszkolu podejmuje się zorganizowane działania, mające na celu zmianę tej sytuacji. Zdaniem nauczycieli działania antydyskryminacyjne, mają raczej charakter profilaktyczny, są to rozmowy indywidualne z rodzicami, rozmowy z dziećmi, korygowanie zachowań, warsztaty dotyczące odmienności i tolerancji. Zdaniem dyrektora przedszkola, zakres podejmowanych działań jest szerszy i polega na: zorganizowaniu spotkań z fundacją VERBA dotyczących osób niepełnosprawnych, realizacji programu profilaktyki ”W zgodzie z sobą i innymi”. Wśród zagadnień zawartych w tym programie były m.in.: treści dotyczące bezpieczeństwa dziecka na co dzień, dbanie o bezpieczeństwo własne i innych, agresja i przemoc. W celu zapobiegania jakimkolwiek przejawom dyskryminacji, dzieci zapoznawane są z "prawami dziecka”, organizowane są dla nich zajęcia zgodnie z podstawą programową wychowania przedszkolnego, a także wymaga się od dzieci, nauczycieli i pracowników przedszkola przestrzegania tych praw. Podczas zajęć dydaktycznych, kształtuje się u dzieci umiejętności społeczne, poprzez stosowanie i przestrzeganie ”kodeksów grupowych”. Omawiane są również bajki terapeutyczne. Na bieżąco prowadzi się rozmowy indywidualne z rodzicami dzieci.

Obszar badania: W opinii rodziców wsparcie otrzymywane w przedszkolu odpowiada potrzebom ich dzieci.

Rodzice powszechnie deklarują adekwatność wsparcia udzielanego przez nauczycieli ich dzieciom. Zdecydowana większość rodziców zadeklarowała, że ich dzieci mogą liczyć w przedszkolu na wsparcie w pokonywaniu trudności oraz rozwijaniu uzdolnień i zainteresowań. Również zdecydowana większość rodziców stwierdziła, że nauczyciele w przedszkolu dają ich dzieciom do zrozumienia, że wierzą w ich możliwości.

Raport sporządzili

● Anna Urbańczyk ● Małgorzata Talarczyk ● Tomasz Jeziorowski

Kurator Oświaty:

........................................

Data sporządzenia raportu: 20.05.2015

PRACA MIEJSKICH PRZEDSZKOLI W KATOWICACH

W OKRESIE FERII LETNICH W ROKU SZKOLNYM 2014/15